Op zoek naar 45 verloren Watts

De rit

Vorige week fietste ik een rondje Maas en Waal met Erwin. Een rondje van tegen de 100 km, met heel veel dijk en weinig oponthoud door kruispunten, stoplichten en ander ongemak. We zijn redelijk gelijk in fietskracht, Erwin iets sneller op de korte stukken, ik kan een flink tempo iets langer volhouden. Maar al snel krijg ik het toch wel tamelijk moeilijk. Ik wist dat mijn conditie niet optimaal was, maar zo slecht? Ik ben al een paar weken met Zwift aan het trainen en weet ongeveer wat ik kan. Gelukkig is Erwin (en ik ook) toe aan een plaspauze en ik complimenteer hem dat hij zo makkelijk lijkt te fietsen en dat ik steeds rond de 180 W moet trappen om hem bij te houden. Erwin kijkt verbaast. "Ik rij rustig, geloof niet dat ik de 150W al gehaald heb vandaag." WTF, ik trap me een ongeluk en jij zit te freewheelen?

We hebben dezelfde fiets, dezelfde voorbanden en ongeveer hetzelfde gewicht. Wel rijdt Erwin met racekap en ik cabrio, beschut achter mijn fantastische spleetvizier. Nu heb ik nooit hele grote verschillen gemerkt tussen vizier en racekap, zeker niet bij de 34-35 km/u die we reden. Wel gure noordenwind van opzij, bij slechts 1 graad boven nul. We hebben ook dezelfde vermogensmeter (Favero Assioma), dus hoe kan dat verschil nou zo groot zijn. In de analyse achteraf blijkt het verschil zo'n 48 Watt, ofwel ik moest maar liefst 34% harder trappen. Eerste verdachte is de bandendruk, die had ik niet gecontroleerd. Achterband leek me wel prima, voorbanden voelden ook vrij hard, maar duidelijk minder dan die van Erwin. Oké, bijpompen. Ze gingen van ca 4.5 à 5 bar naar 7 bar.

Eerste segment, 45W extra nodig

Weer een stukje verder fietsen, maar wel met een iets gematigder tempo. Een tempo overigens waar ik me in de zomer voor zou schamen, zo rond de 30 km/u, maar goed voor nu. Het gemiddelde vermogen bleek achteraf 154 vs 118 W. Toch nog 36 W verschil (+31%). De hardere banden lijken wel iets te doen, maar niet zo veel. Luchtweerstand zou dominant moeten zijn. Thuis uitgebreid de data vergeleken en de verschillen werden kleiner naarmate de snelheid lager was, maar toch over het totale gezamenlijke deel van de tocht (85 km) was het 152 W vs 119W (28.3 km/u gemiddeld, 33 W extra geleverd, +28%). Het deel door de kom van Wijchen drukte het verschil, en er zit een stuk in met een langzaam leeglopende band van Erwin.

De zoektocht

Het zat me niet lekker, dat grote verschil. Nu loopt één van de voorwielen niet super makkelijk als ik de bout strak aandraai. Misschien loopt die onder belasting zwaarder? Ook even gekeken naar het achterwiel. De band (Schwalbe Marathon 47-559) is natuurlijk geen snelheidswonder, maar tussen achterbanden heb ik sowieso nooit een groot verschil gemerkt. Mijn vorige band was een volgens Wim Schermer zeer snelle Furious Fred, maar na een klapband was ik daar van genezen. De druk in de band blijkt maar 2.2 bar, die mag naar 4. Weer een deel van de puzzel opgelost. Het wiel zelf was er erger aan toe dan voorheen. Het was eigenlijk al een paar jaar nodig om de velg te vernieuwen. Ik had één gebroken spaak, maar de spaakgaten - zonder bussen - waren behoorlijk aangetast door oxidatie. Het gevolg van strooizout. Zo ongeveer de helft van de spaken zat veel te los, nu is het doek toch wel gevallen voor dit wiel. Wat ook opviel is dat het wiel nauwelijks vrij draaide. Na een slinger stopte het na een paar seconden al. Oeps, hier is is grondig mis. Ik stuurde Erwin een filmpje van mijn wiel. Als antwoord kreeg ik een filmpje van zijn wiel. Onvergelijkbaar langer draaide zijn wiel! Zou er veel energie verloren gaan door de losse spaken?

Dan maar een poging doen om het wiel er uit te halen. Instructiefilmpje bekeken op de website van Intercitybike. Tjonge, wat zit die bout vast. Blijkt dat er een en ander mee draait. Met wat gereedschap tegenhouden en dan komt er langzaam wat beweging in. Uiteindelijk krijg ik de bout eruit. Helaas wil de as er niet vanzelf uitkomen. Ik heb geen astrekker en ook op die paar mm die uitsteken kan ik hem niet voldoende klemmen. Er zit maar één ding op en dat is een dagje Dronten inplannen. Kan er meteen eens goed naar gekeken worden. Ik zie overigens ook dat mijn derailleurkabel achter nagenoeg doorgesleten is. Hij zit nog maar met twee adertjes vast! Geen wonder dat hij moeizaam schakelde, ik moest steeds iets te ver schakelen om hem te verzetten. Was niet af te regelen en ik weet het aan slijtage na bijna 32 miljoen meters.

kabel bijna door

Verder de fiets ontdaan van zeker een kilo aan zand uit de wielkasten en de onderkant. Mijn god, wat een bende. Ook binnenin even wat uitgemest, kwam er een paar stukken van een O-ring tegen. Met een natte doek nog even de laatste vuilresten van de onderkant gehaald, scheelt ook in rotzooi in de auto.

De reparatie

Op naar Intercitybike voor een grote beurt. Ik had Ymte al een waslijst van kleine en grote aandachtspunten gestuurd. Ymte en Peter hebben een paar uurtjes gesleuteld aan de fiets. Er werd een nieuw achterwiel gespaakt met een nieuwe velg, wat lagers vervangen bij de voorwielen en een nieuwe bus tussen de lagers zodat het wiel soepel blijft lopen als je de wielbout aandraait. Verder één voorwiel waar de spaken van aangetrokken werden. Ook de glijbussen in de veerpoten waren ernstig versleten: in de lengte volledig doorgesleten. Die speling is er nu gelukkig ook weer uit. Ook de derailleurkabel werd vernieuwd. Verder een nieuwe kettingrol omdat de vorige geen O-ringen meer had en al flink ingesleten was. De achterste kettingrol kon toe met nieuwe O-ringen. Tenslotte een flink gat geboord in de bodem om te kunnen sleutelen aan de stuurstangen. Bijkomend voordeel: weer een grammetje lichter. De sporing bleek overigens nog prima, evenals ketting en cassette. Gingen die op mijn racefiets maar zo lang mee...

De proefrit

Er staan hele mooie fietsen te glimmen daar aan de Koperweg, je zou er hebberig van worden. Opvallende trend: makkelijk los te maken kappen. Wielkappen die makkelijk los te maken zijn bij de Tuna en magnetische sluiting van de klep in de neus. Geen gedoe meer met inbussleutels. Ook mooi was de Bülk, wel laag, maar met een makkelijke instap omdat de hele neus open scharniert. Een bezoeker had de Bülk aan een proefritje onderworpen en was onder de indruk van de stijfheid in de aandrijving. Helaas, ik pas daar niet in, het is geen fiets voor hele lange mensen. Maar niet getreurd, even een proefritje gemaakt in de Tuna van maestro Ymte himself. Scheelt dat ik ongeveer even lange benen heb. Wow, wat is dat een verschil met mijn DF! De fiets accelereert makkelijk en voelt meteen heel vertrouwd aan. Er staat flink wat wind, maar daar merkte ik niet veel van. Halve wind ging het moeiteloos 35 km/u en met een beetje inspanning 40. Tegen de wind reed ik heel rustig nog 30 km/u. Ik wilde niet bezweet aankomen en heb de fiets dus niet echt beproefd in het halfuurtje. Ook de draaicirkel is dankzij de 16 inch voorwielen prima en ongeveer vergelijkbaar met de DF op 28 mm banden. Mijn aanvankelijke scepsis over die kleine wielen was snel weg, er is niets van te merken tijdens het rijden. Een deel van de snelheid zal uit de dichte wielkasten komen, maar ook de rest van de  aerodynamica zal nog wel iets beter zijn dan de DF. Nu ben ik nog niet van plan om mijn DF om te ruilen voor een Tuna, maar het kriebelt wel een beetje...

Na alle reparaties ook nog een blokje op het industrieterrein gereden met mijn eigen fiets. Ook daar wow! Het is een compleet andere fiets, snel en superstil! Zou ik de verloren 45 W weer terug hebben? Binnenkort nog maar eens een vergelijkend ritje doen met Erwin, hopelijk kan ik hem nu ook eens laten zweten en zwoegen, heb nog een rekening te vereffenen 😁