Intellifiets

woensdag 16 december 2020

Paard op hol

 Afgelopen zondag maakte ik een tochtje door het noordelijke deel van Limburg. In Afferden draaide ik een weg in en daar liep een paard met koets. Op de bok een man en vrouw. Nu weet ik dat paarden niet altijd even rustig reageren op velomobielen dus ik minderde vaart. Ik zag dat het paard onrustig was en stopte. Helaas, het paard sloeg op hol. Het ging de berm in, om een boom heen. Dat ging niet goed. Man viel eraf en kreeg de kar over zich heen. De vrouw probeerde het beest nog tot rust te manen, maar helaas, het paard stond weer op de weg en rende hard weg van mij, richting een drukke weg. De vrouw sprong van de wagen en het paard ging er vandoor. Honderd meter verderop belandde het arme dier in de berm en half in de sloot, met de kar op z'n kant.

De man mankeerde niet zo veel, wel een bloedend hoofd. Hij was op het paard gevallen en had een trap tegen zijn hoofd gehad. De vrouw daarentegen lag midden op de weg en wist meteen dat het mis was met haar been. Iedereen bleef opvallend rustig. De man ging naar het paard en ik heb me ontfermd over de vrouw. Uiteraard 112 gebeld. Ondertussen kwamen er wat buren en voorbijgangers. In mijn velomobiel ligt altijd een schuimmatje voor reparaties onderweg. Ik heb het opgerolde matje in de rug van de vrouw gelegd, zij lag op haar zij maar kon en wilde niet gaan verliggen.

Vrij snel was de ambulance ter plekke en kon de vrouw verzorgd worden en naar het ziekenhuis worden gebracht. Ik wisselde met een buurman contactgegevens uit. 's Avonds kreeg ik een telefoontje om te bedanken voor de hulp en om te vertellen dat de vrouw een complexe beenbreuk had opgelopen, met naar verwachting een half jaar revalidatie. 

Ik heb nog nagedacht over wat ik anders had kunnen of moeten doen. Eigenlijk weet ik het niet. Ik kwam net uit de bocht en had het paard meteen in de gaten. Wellicht had ik nog iets sneller kunnen stoppen. Overigens ging alles heel snel, binnen een paar seconden was het helemaal mis. Ik heb niet eens gezien dat de vrouw van de kar sprong terwijl het toch echt voor mijn ogen gebeurd moet zijn (ca 25 meter). Man en vrouw zijn ervaren menners, het paard had ook de nodige ervaring, ook eerder al velomobielen gezien. Zelfs een windsurfzeil op de weg had het paard probleemloos verwerkt. Mogelijk was het paard nog niet vermoeid genoeg, ze waren net 500 meter van huis.

Nu heb ik al eens eerder meegemaakt dat een paard vrij heftig reageerde op mijn fiets. Ik fietste op een fietspad langs een bosrand. Uit het bos kwam een paard met ruiter. Het paard koos het hazenpad maar kon al vrij snel bedwongen worden door de ruiter. Sindsdien ben ik voorzichtiger met paarden. Ik ben niet de eerste, er zijn meer ervaringen van velonauten met paarden. Onderstaande links zijn zeker het lezen waard.

http://wimschermer.blogspot.com/2011/05/paarden-en-velomobielen.html
https://mooigeelisnietlelijk.blogspot.com/2017/08/ik-heb-ze-wel-erger-meegemaakt.html
https://www.ligfiets.net/news/5567/vrijdagbericht-292.html
https://groups.google.com/g/ligfiets/c/vJY_YMmboaQ?pli=1

Het kan gelukkig ook anders:

https://quest.robbroek.nl/2009/08/velomobiel-en-paarden.html


Laat het een waarschuwing of reminder zijn voor ons allen.

Wees uiterst voorzichtig met paarden in het verkeer, een paard is onvoorspelbaar en kan veel leed aanrichten.

10 opmerkingen:

  1. Nare situatie Reinier, dat wil je inderdaad niet meemaken!
    Sterkte, zeker ook voor de eigenaren van het paard!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje, dat is een verhaal. Met paarden weet je het inderdaad nooit. Als ik er 1 tegemoet zie komen, stop ik altijd of draai om. Je weet nooit wat ze gaan doen, maar in 99% van de gevallen schrikken ze. In jou geval kun je er denk ik weinig aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oef, een angstig verhaal - en niet alleen voor jou.
    Paarden zijn voor mij onvoorspelbaar, overigens niet alleen als ik met de ligfiets onderweg ben. Ook wandelend of onderweg tussen "gewone" fietsers heb ik paarden in paniek zien raken.
    Gelukkig heeft iedereen goed gereageerd. Sterkte ermee, ook aan paard + de menners.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Woow,wat een verhaal, triest van de vrouw. Hoe is het met het paard? Schrikken zeg, ik kan me voorstellen dat je extra voorzichtig bent met paarden de komende tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Reinier,
    Je hoeft je echt niet schuldig te voelen. Dat je je dit wel afvraagt geeft in ieder geval aan dat het met je morele kompas wel goed zit.
    Zon gebeurtenis maakt in elk geval wel indruk.

    Ik vind echter wel dat mensen die met paard op pad gaan wel een extra verantwoordelijkheid hebben. Je gaat met een groot onvoorspelbaar beest op pad, waar een rijbewijs niet eens nodig is. Vaak zie je relatief onervaren ruiters op pad. Dit zijn dan mensen die een manege paard een of twee keer per week een uur berijden. Dan ken je een paard natuurlijk niet echt zo goed. Of dit voor deze mensen geldt weet ik natuurlijk niet, sneu genoeg voor hen.

    Zelf een keer meegemaakt dat ik op een ventweg reed, naast een drukke autoweg, een ruiter reed op de ventweg aan de andere kant van de weg. Paard ziet mij aan de overkant van de weg rijden, beest raakt in paniek en gaat in galop zo over de autoweg. Wonderwel goed afgelopen.

    Groet, en denk er maar niet te veel overna..

    Rudolf

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik had dat onlangs ook nog : ruim op tijd gestopt ( wel 100 m ) en liet ruiter naderen wat wel een tijdje duurde gezien de royale afstand. Maar naast mijn stilstaande velomobiel toch steigeren - en het was een enorm beest - en denderde dwars door een greppel richting drukker verkeersweg. De berijdster had hem nog net onder controle voordat ie zondermeer voor/tegen motorvoertuigen zou zijn aangerend zou zijn aangerend.

    Tja...juridisch is het vast de ruiter die voor de schade op draait, en als er gewonden vallen hebben zij ook de grootste kans zelf daarbij te zijn. Maar het geeft te denken dat wij de enige weggebruikers zijn dat een paard bijna zeker in een ongecontroleerde richting weg laten rennen.

    Ik heb ook weleens gelezen op een paarden-forum dat ruiters een gloeiende hekel hebben aan velomobielen. Laat zich raden waarom natuurlijk. Feitelijk kunnen zij er ook niet veel aan doen als ze langs een object moeten die hen controle van hun paard ontneemt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank voor jullie reacties. Voor zover ik weet gaat het goed met het paard. Gelukkig kom ik niet zo veel paarden tegen tijdens het fietsen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oei, heftig verhaal met heftige afloop. Hier in de Kempen is mennen ook een veel beoefende sport. Bij mij gaat ook gelijk de rem er op. Ik laat het aan paard en koetsier over. Dan heeft het paard rustig de tijd om aan het gevaar te wennen. Tot op heden slechts 1x op hol geslagen koetsje. Hoop dat het bij die ene keer blijft. Het kost slechts 3-5 minuten vertraging. Daarvoor wil ik geen ellende. En ik vind het mooi om te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wel wat ervaring met paarden hier (ook van "bovenaf"). Zonder het over deze mensen te hebben, vind ik echt dat veel mensen zichzelf en/of hun paard te snel voldoende ervaren om ermee de straat op te gaan. Het is en blijft een vluchtdier, en hoewel het leuk is buiten kan het heel erg mis gaan. Echt, ik heb weleens op een steigerend paard gezeten dat bang was opgegeten te gaan worden door... de tekst STOP op straat - gelukkig een straatje waar eigenlijk nooit iemand was. Als ruiter heb je nog wel wat controle, als menner is het dan nóg moeilijker om de controle terug te krijgen.

    Dat gezegd hebbende: Misschien moeten we als velonauten eens wat actiever bij maneges langs gaan, om paarden (en liefst al veulens) te laten wennen aan onze voertuigen? Al is het maar voor onze eigen veiligheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Nice post thank you Jeron

    BeantwoordenVerwijderen