Intellifiets

zondag 3 december 2017

Weer klaar om te fietsen

De afgelopen maand was een verloren maand voor wat betreft mijn velomobiel. De douche op het werk begaf het en die is na 90 minuten fietsen toch wel nodig. Een koude douche is aan mij niet besteed. Daarnaast kamp ik al ruim een maand met rugklachten na een mtb tochtje. Ik was zo stijf als een plank en zelfs een beetje voorover bukken was al te veel. Gelukkig gaat het nu de goede kant op, na wat behandelingen bij de fysio en wat oefeningen thuis. Bij de fysio moet ik op de OriGENE trainen om mijn rug wat soepeler te krijgen.

Wat een martelwerktuig! Je benen en bekken worden vastgezet en dan moet je voorover bukken en daarna zo ver mogelijk naar achteren. De belasting wordt per sessie opgevoerd. Maar of het aan de behandeling ligt of gewoon aan het verstrijken van de tijd, het gaat duidelijk beter met mijn rug.
Ik was vandaag zelfs in staat langdurig te klussen aan de DF. Vorige week wilde ik in het weekend een ritje maken voor familiebezoek, maar na 800 meter hoorde ik ineens een onbekend geluid. Het had iets met de aandrijving te maken. Omdat mijn rug het niet zag zitten om langs de kant van de weg het onbekende probleem op te lossen, ben ik meteen omgedraaid en weer naar huis gereden. Mijn gezin zat al in de auto, ik kon nog net mee.
Maar terug naar het klussen. De wielkasten aan de voorkant heb ik eens schoongemaakt, daar kwam een flinke lading zand uit. Verder een voorband verwisseld, mijn reserveband lag er nog om. Alle bandjes weer op spanning gezet. Ook de remkabels weer vastgezet met wat tiewraps. Iedere bocht liepen de spaken van de voorwielen tegen de remkabel aan. Ik had ze al eens eerder weer vastgemaakt, maar binnen een week was het tiewrapje al weer kapot. Nu iets anders geprobeerd, hopelijk blijft dat wat langer heel.
Verder de ketting maar eens een keer vertroeteld met wat PTFE olie. Toen op zoek naar het rare geluid van vorige week. Na lang zoeken vond ik het: het schroefje links waarmee de as van het geleidewieltje in de buurt van de achterbrug vast hoort te zitten, is weg. Het wieltje kan zwabberen. Na enig zoeken kwam het boutje boven water, een dichte fiets is wel handig, anders was ik 'm kwijt geweest.
Even een kort proefritje door de wijk: probleem opgelost. Ook het schrapende geluid dat ik wel eens hoorde bij het optrekken is weg. Ik kijk uit naar mijn eerste rit sinds tijden!


5 opmerkingen:

  1. Super Reinier!

    Heel veel plezier met je eerste ritje! Ik ga vandaag ook naar Ede voor de crematie van mijn Oma. Ik zal je wel appen als ik terug rijdt.

    Groeten,

    Roef

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was een van de fijnste ritten van het jaar, ik voelde me als een veulen in de wei! En dat ondanks wat wind tegen, miezerregen en donker. De fiets rijdt als nieuw!

      Verwijderen
  2. Hoi Reinier,

    Klinkt goed en herkenbaar!

    November was in ieder geval voor mij ook kwakkelmaand. Nu gaat het ineens weer prima allemaal. Het hoort er wel eens bij geloof ik.

    Tot op de oliebollentocht? Ik ben wel van plan te gaan, misschien nog wat samen rijden?

    GRoet,
    Henk-Jan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Moet even kijken hoe het op het werk loopt. In principe wil ik wel naar Rotterdam, maar als er nog een grote opdracht binnenkomt wordt dat misschien lastig. Samen rijden is een goed idee.

      Verwijderen
  3. Bij ons op het werk schakelen grappenmakers in de kleedkamer de boilers wel eens uit. De vermogensschakelaars onder de toestellen worden dan door die met een kwartslag te verdraaien van stand 1 op 0 geplaatst. Maar dat is wel te zien zodat de 'verrassing' mij bespaard blijft ;-)

    BeantwoordenVerwijderen