Blessures
"Ho ho ho, een verlaat kerstcadeau" noemde ik mijn ritje vandaag op Strava, want een cadeautje was het na weken van nauwelijks fietsen. Eerst wekenlang geveld door vervelende rugpijn en toen die over was bleek ik een tweetal likdoorns tussen mijn tenen te hebben gekregen. Een fietsschoen doet dan erg pijn kan ik je zeggen, dat gaat door merg enwinderig ritje
Vandaag de hoogste tijd voor een ritje. Ik had zin om even lekker los te gaan en besloot om langs de maas te gaan fietsen. Kap erop, geen last van guur weer. Het bleek overigens helemaal niet koud. Wat er wel was, was wind, heel veel wind. Categorie "storm" voor de regio Nijmegen, waarschijnlijk zouden westerlingen er niet van opkijken. Nou ben ik wel liefhebber van wind, dan haal ik mijn surfplanken weer tevoorschijn. Maar ik ben ook weer niet zo'n diehard surfer die midden in de winter op het water wil staan, nog afgezien van mijn rugconditie.Het bleek best lastig, zeker op de dijken, dan komt zijwind extra hard aan. Op een gegeven moment voelde ik dat het fietsen echt vanzelf ging. Ik hield de benen stil en ik bleef maar versnellen. In no time reed ik 55 km/u. Ho ho ho schoot er door me heen, dit gaat wel heel hard op windkracht. Zal ik remmen? Maar goed, ik had de fiets nog steeds onder controle, dus laat maar gaan. Wow, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dit moet het zeileffect zijn, ik wist niet dat een DF daar ook gevoelig voor was, kende het alleen van de verhalen van de Quest. Op de terugweg kwam ik weer over hetzelfde stuk, ook toen reed ik met weinig moeite ca 42 km/u, maar de wind was toen wel wat gaan liggen.
 |
| precies te zien waar de wind me vooruitblies |
lek
Helaas komt er aan alle leuke dingen een eind, in dit geval door een kruising met een naderende auto. Toen ik bijna stilstond had ik een lekke band linksvoor, oef, als me dat op topsnelheid was overkomen...Uitstappen was nog een dingetje, ik kon mijn kap namelijk nergens neerleggen zonder dat die weggeblazen zou worden. Het leek wel een vlieger als ik hem boven de fiets probeerde te houden.
De band bleek een groot gat en een flinke kale plek te vertonen. Heb ik blokkerend geremd? Nou ja, het was toch al niet meer de nieuwste. Windjack aan en reserveband (binnen + buiten) erop. Gelukkig niet koud. Twee automobilisten vragen nog of ik hulp nodig heb, maar het overkomt me niet zo vaak dat ik het zelf niet opgelost krijg. Zit ik net weer in de fiets, bedenk ik me ineens dat ik mijn windjack nog aan heb. Probeer die maar eens uit te krijgen als je opgesloten zit in je fiets. Met een ware Houdini-act lukt het me toch.
Op naar het pontje bij Megen. Op het water lijkt het helemaal niet zo hard meer te waaien en vanaf nu is het vooral wind mee. Mijn tempo gaat nog iets omhoog, maar echt heel veel maakt het niet uit. Ik ben tevreden, mijn fietsconditie heeft zo te zien niet heel erg geleden onder de gedwongen rustperiode. Ik ben wel drie kilo aangekomen, da's minder leuk.
2015 2016 2017
Ik rij nu 3 jaar met een velobiel (ca 1 jaar Quest, 2 jaar DF) en heb mijn kilometers eens per maand uitgezet. Hierin zitten ook ca 3500 racefietskilometers per jaar. Voorgaande jaren reed ik net boven de 10.000 km, dit jaar lag ik ook weer aardig op dat schema totdat het mis ging in de laatste 2 maanden.
De meeste kilometers maak ik in het voorjaar. In de zomer zit een dipje. Dan ben ik drie weken op vakantie. Hoewel de racefiets dan altijd mee gaat, tikken de kilometers niet zo hard aan als woon-werkverkeer (43 km enkele reis) en de zondagse toerclub-ritten. November is vaak een slechte maand omdat het dan vaak slecht weer is. Januari is ook vaak slecht, maar dan vanwege vorst, sneeuw en dus kans op gladheid. December is opvallend beter, deels om de 10000 km nog vol te maken, maar ook omdat er rondom de feestdagen vaak wel tijd is voor een ritje. Is soms ook nodig om het kerstvet er weer af te krijgen ;)
Ik wens iedereen een sprankelende jaarwisseling en een sportief en vooral gezond 2018!
Grappig, mijn beste maanden liggen meestal in het einde van het jaar, januari en februari zijn echte prut maanden wat betreft het aantal kilometers. Vroeger op de racefiets was april mijn maand waarin ik meestal de meeste kilometers maakte, met de velomobiel is dat verschoven naar september.
BeantwoordenVerwijderenOok van mij de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!
BeantwoordenVerwijderenDat wegwaaien van de kap heb ik ook eens meegemaakt, nog wel op de Hardangerbrug, 55 meter boven het water.........Daar wil je geen kap kwijtraken die € 700,-- gekost heeft! Sindsdien rijdt ik met een zekeringstouwtje aan de kap, en ook aan het schuimdeksel. Voor je het weet ben je anders je spullen kwijt........
Goed idee om de kap met een touwtje te zekeren. Moet ik ook met mijn pet doen, die verlies ik wel eens als de (rij)wind onder de klep slaat.
VerwijderenLigt eraan wat de afvliegende kap die waarschijnlijk in heel harde wind een enorme een ruk geeft aan dat touw doet met de velomobiel !
VerwijderenMet 30-50 km/u omgetrokken worden is ook niet aanbevelenswaardig. Als zal dat voor een 4 wielige velomobiel misschein nog anders aflopen dan een 3 wielige.
Doet niets Quezzzt, heb ik meerdere keren meegemaakt. De kap weegt tussen de 1 en 1,5 kg, de velomobiel is, zeker met inzittende veel zwaarder, die gaat echt niet om! En het gebeurd ook niet onder het rijden, zoals Reinier beschrijft was het met mij ook, je moet er even uit om een of andere reden, en dan moet de kap los. Waar laat je die dan met harde wind? Juist aan het touwtje, dan blijft het ding tenminste bij de fiets.
VerwijderenAls je tegenwind hebt die van schuin voor komt ( tussen 30 en 90 graden inkomend )en je gaat harder dan is het zeileffect.
BeantwoordenVerwijderenAls de wind van schuinachter of achteren komt ( 130 - 180 graden ) is het "vooruit geblazen worden" :-)))
de wind kwam recht van opzij, halve wind in windsurftermen. Misschien kwam de wind zelfs wel een beetje van onderen omdat ik op de dijk reed. Zo'n dijk is toch een soort "windverdubbelaar"
Verwijderen