Taiwan

Even geen ligfietsbericht, maar een bericht uit Taiwan. Komen overigens heel veel fietsen vandaan zoals Giant en Merida en vele frames voor westerse merken. Voor mijn werk ben ik ruim een week in Taiwan. De keuring van de apparatuur die wij maken is hier een stuk goedkoper dan in Europa. Daarnaast was er tijd in het lab beschikbaar en bij het keuringshuis in Duitsland waar ik laatst was, kon ik nog weken wachten tot ik aan de beurt was. Dus, tijd om het nuttige met het aangename te verenigen, op naar Taiwan!

Mijn eerste gedacht aan Taiwan was: warm land. De weersvoorspellingen hielden het op ca 20 graden, dus de winterkleding kon thuis blijven. Nou helaas, het is hier steenkoud met 9 graden en een guur windje. Zit je dan met je zomerjasje en geen warme trui. Even iets kopen valt ook niet mee als je anderhalve kop groter bent dan de Taiwanees. Verwarming kennen ze hier niet, wel airco, in de zomer wordt het hier 40 graden.
Dit eiland is bijna net zo groot als Nederland, alleen is ca 60% bos en bergen en wonen er 23 miljoen mensen voornamelijk in de westelijke kuststrook. Hoezo is Nederland vol?
Ik zit in Taipei, de grootste stad van het land, helemaal in het noorden van het land. Het is een geweldige stad om een weekje door te brengen. Je bent letterlijk in een andere wereld met andere mensen, andere talen, ander schrift, ander eten en andere religies. Alleen het weer is echt guur Hollands winterweer. Voel ik me toch een beetje thuis.

Ik heb vandaag de toerist uitgehangen. Begonnen met een rondleiding door een gids (tourmeaway.com, aanrader!) waar een man of 20 op af kwam. Leuk initiatief van studenten. Er deden zelfs inwoners van Taipei mee. Goed vertegenwoordigd waren ook de Filipijnen, voor hun is het vergelijkbaar met zeg maar een weekendje Londen of Berlijn. Onderweg diverse tempels bekeken, bijzondere winkels en huizen die door de Japanners zijn gebouwd in de toen in Japan populaire Europese stijl. Grappige details die je anders nooit gezien zou hebben.
Taiwan viert dit weekend het staartje van de Chinese nieuwjaarsfeesten, het Lantern Festival. Vooral heel veel lampionnen en lichtjes. Er is ook een soort carnavalsoptocht. Ik zag diverse wagens klaar staan, maar vond het niet bijzonder genoeg om daar voor 's avonds terug te komen.

Het hele leven lijkt hier te draaien om eten, enorm veel straatverkoop van maaltijden en snacks. De Taiwanees kookt zelf nauwelijks maar koopt het op straat. Er zijn speciale night markets waar je heel veel eetspecialiteiten bij elkaar hebt en daarnaast de gebruikelijke verkoop van prullaria. Alles wordt vers bereid, kost niet veel, maar het is er vreselijk druk. Ben blij dat mijn kop boven die drukje uitsteekt. Schept ook iets meer afstand tot de "stinky tofu", met afstand het minst aantrekkelijk riekende voedsel. Ik heb ook regelmatig soep aangeboden gekregen bij het eten, maar na een paar keer pas ik daarvoor. Het is een soort homeopathisch verdunde bouillon, waar dus kraak noch smaak aan zit. Soms worden de noedels ook in een bak soep geserveerd. Probeer die glibberige dingen er dan maar eens uit te vissen met alleen maar twee stokjes! Ik zag overigens verschillende locals die zelf een vork meenemen, dat ga ik ook doen als ik nog eens naar het verre Oosten ga.

Een tempel, je vindt ze overal in de stad

heel veel lichtjes...

een kleine tempel tussen/voor de huizen

het jaar van de haan volgens de Chinese kalender

plein bij de Chiang Kai-Shek Memorial Hall

hier was het allemaal om te doen, metingen in een soort dode kamer voor radiogolven