Intellifiets

dinsdag 6 oktober 2015

Wild idee voor een anti regenkap

Ik ben nog van de kaploze generatie, maar ik overweeg er wel een. Alleen regen schijnt een drama te zijn als ik de verhalen mag geloven. Nu heb ik lang geleden al eens een slimme oplossing gezien voor op boten: een snel ronddraaiende transparante schijf die de druppels er gewoon af slingert.
Leek me een aardige mogelijkheid om eens mee te experimenteren. Helaas heb ik chronisch tijd tekort om zelf aan de slag te gaan met glasvezel of carbon materiaal. Daarom maar eens even gegoogled om te kijken of zoiets misschien al bestaat En ja, er blijkt al (nog!) een soort roterend voorzetvizier in de handel te zijn. Het wordt aangedreven door de rijwind, maar handige Harries maken een gemotoriseerde versie die het ook doet bij stilstand.



Het schijnt vooral voor karten gebruikt te worden. Wel is het misschien lastig je hoofd snel te draaien door het vliegwiel-effect?
Zou dit idee bruikbaar zijn voor een onbelemmerd zicht bij regen? ik daag iedereen uit om met een mooi ontwerp te komen.

zondag 27 september 2015

Proefrit in de DF XL

Alweer een week geleden ben ik met mijn zoon Bas (16) naar Dronten gereden om eens een uitgebreidere proefrit te maken in de DF XL. Bij Cycle Vision had ik al heel even in Ymte's DF gereden, maar ik wilde toen niet meteen een uur wegblijven.
Toen we arriveerden stonden er twee DFs buiten. Ymte's groene fiets met de nodige gebruikssporen en de Paris-Brest-Paris stickers er nog op. Daarnaast een zo te zien spiksplinter nieuwe. Zouden dat de fietsen voor ons zijn? Het bleek dat de nieuwe fiets zojuist opgehaald werd door de nieuwe eigenaar. Ik denk dat hij er veel plezier aan gaat beleven.
De trapas mag een kleine cm dichterbij. Ik heb wel lange benen, maar net geem Ymte-maat. Wat meteen opvalt is dat er enorm korte cranks in zitten. In mijn quest zit 170 mm, hier zit echter maar 152 mm in (of was het 153 mm?). Verder zit ik als gegoten in de fiets. Het stoeltje zit ook perfect, ook zonder matje. In de Quest zit ik ook zonder matje (anders komen mijn knieën tegen het dak), maar daar voel ik wat ruggenwervels hard tegen de rugleuning. In de DF zit er een holte in het midden zodat je wervels vrij liggen. Ga ik in mijn queststoeltje misschien ook nog wel maken. Mooi oefenmateriaal om eens te spelen met glasvezen en epoxie.
Voor zoonlief worden de pedalen vervangen, hij heeft schoenen met look plaatjes en uit voorzorg heb ik zelf de pedalen maar meegenomen. Ook bij hem zit het al snel helemaal goed. Een paar proefrondjes over het industrieterrein, een paar krentenbollen en dan kunnen we gaan.

Ik heb op mijn Garmin al een route voorbereid van ca 50 km dwars door Dronten, dan naar het zuidwesten, noordwesten richting Lelystad en vervolgens een klein lusje richting Swifterbant en dan weer terug naar Dronten. Van alles wat: bebouwde kom, viaductje en veel rechte weg. Ik geloof dat ik geen drempels ben tegengekomen, dat is eigenlijk wel jammer.
Als je in de DF wegrijdt, valt meteen op hoe ongelofelijk makkelijk je kunt accelereren. In de Quest heb ik al snel 500-700 meter nodig om met redelijke inspanning (niet maximaal) van 0 naar 40km/h te gaan. Nu gaat het onvergelijkbaar veel sneller. Tja, dat doet 14 kg verschil. Dat zijn twee complete racefietsen...
De rit verloopt niet helemaal soepel, we moeten een paar keer stoppen. Ik wilde het kleine voorblad even uitproberen en meteen liep de ketting eraf. Door heel voorzichtig door te trappen (op het grote blad) kwam dat weer goed. Bas kreeg het helemaal niet voor elkaar om voor te schakelen. Bij nadere inspectie bleek er ook helemaal geen voorderailleur in te zitten...
Bij het weer optrekken na een kruising, bleef Bas opeens ver achter. De fiets maakte een raar geluid en liep zwaar. En dan ontbreken de voetengaten om een stukje terug te gaan, maar Ymte had me al verteld dat hij met de handen op de grond kon, of anders kon je de voorwielen pakken. Ik kon ook bij de grond en zo ging ik enkele tientallen meters terug. Niet echt soepeltjes, maar in geval van nood werkt het wel. Bas was ondertussen maar uit de fiets geklommen. Heel handig was dat het luik op de voorkant van de DF met wat tape vast zat. Kon het zo losmaken. Vreemd, de ketting lag gewoon op het voorblad en ook achter was er niets aan de hand. Bleek uiteindelijk dat de ketting van het geleidewieltje vóór was gelopen. De Quest heeft er één onder de stoel, de DF heeft er twee.
Het fietspad lag bezaaid met takken en bladeren. De DF's gingen er tamelijk soepel overheen. Het lukte ons om onder in de veertig te rijden. Niet slecht voor Bas, die nooit fietst behalve op de stadsfiets. In de eerste 10 kilometer wel even het tempo opgevoerd, maar hoog in de veertig was toch te veel voor Bas en het was nog ver,

Wat mij opviel is dat ik mijn oordoppen net zo goed uit kon doen, het windgeraas was een stuk minder dan in mijn Quest. In de DF staat het stoeltje schuiner naar achteren (vlakker) dan in mijn Quest en dus zit ik iets lager ten opzichte van het minivizier. Wat een paar cm niet doet! Ik moet mijn minivizier maar eens een paar cm hoger knippen, scheelt echt veel in de herrie. Je hebt echter wel andere herrie in de DF. Het is een "rammelbak". Komt waarschijnlijk omdat alles van hard carbon is en strakke, korte veren en hele harde banden. In de Quest rij ik ook met harde veren, maar wel met F-lites. Af en toe krijg je een enorme knal in de DF als je over een oneffenheid rijdt, ik vraag me af of de fiets daar niet onder te lijden heeft? Ondanks de spartaanse vering heb ik geen last van lijf en leden, maar ik denk dat de comfortlimiet wel bereikt is en voor sommige fietser misschien wel overschreden. Mijn 90 kg past beter bij een stugge vering dan bij een 65 kg lichtgewicht.
De fietsen zijn wat mager uitgerust, zo ontbreekt de rechterspiegel en zit er geen knipperlicht en remlicht in. Mogelijk zit het er wel in, maar de accu was in ieder geval afwezig. Ook een bel ontbreekt (Ymte: "ik klop gewoon een paar keer hard tegen de zijwand") en een bidonhouder en gps-steuntje ook. Voor de gps was er overigens wel een houdertje op het stuur.Net vergeten natuurlijk dat dit ook gewoon de wedstrijdfiets van Ymte is, zijn snelheid komt deels uit het weglaten van gewicht en remmende spiegels. Voor dagelijks gebruik wil ik het er wel op, dan maar ietsje minder hard bij de uursrace (nog nooit meegedaan, maar ik ben er vroeg bij met de "goede voornemens" voor 2016.

Door de pech onderweg besluiten we de route iets in te korten. We rijden nog even verkeerd. De draaicirkel is toch nog wel zo groot dat ik op het fietspad niet draaien kan. Uitstappen maar en dan de fiets omdraaien. Nu hebben we de wind schuin in de rug. Ik vraag me af wanneer we die eigenlijk tegen hebben gehad, ik heb het niet gemerkt! Ik heb de fiets nog niet getest op maximum snelheid. Ik zeg Bas dat ik even ga versnellen om te kijken hoe ver ik kom. De dag ervoor heb ik met flinke wind mee 54km/h gereden in de Quest. Nu haal ik vrij gemakkelijk 57 km/h, dat was zeker niet het uiterste. Het fietspad slingert een beetje en de fiets is best wel nerveus. Met één hand sturen en met de andere hand een pak koekjes openen is in de Quest al lastig, maar in de DF durf ik het nog niet te doen. Zou het stuurgedrag niet ietsje minder nerveus gemaakt kunnen worden? Het helpt niet mee dat er een klein beetje speling op het stuur zit, dan corrigeer je al snel wat houterig en te fors. Bas sprint ook mee en komt tot 55 km/u. Zal'íe op een racefiets nog een harde dobber aan krijgen!
Tegen half vijf komen we weer aan bij Intercitybike. We kletsen nog wat over de fiets en fietsen in het algemeen, vergeten helaas de pedalen van Bas uit de fiets te halen en gaan weer huiswaarts. Het was een prachtige dag. De DF XL gaat er komen, dat staat wel vast. Nu nog de mooiste kleur kiezen, wat een onmogelijke opgave! Ik hoop dat er in januari een nieuwe Intellifiets over de weg zoeft.

zondag 20 september 2015

Intellifiets

Fietsen is nooit mijn hobby geweest totdat ik een racefiets kocht. Moet ergens rond 1984 zijn geweest. Een Jan Jansen Tour de France, framemaat 68, ja ik heb lange benen. Na een paar jaar werd het een betere, lichtere racefiets, en een maatje kleiner. Met een langere zadelpen werd de houding ook wat meer aerodynamisch. Later kwam er een aluminium Trek en vorig jaar kwam een mooie carbon Isaac.
Met mijn nieuwe Isaac kwam er ook weer nieuw fiets-elan, want dat was wat weggezakt. Wat een paar kilo lichtere fiets al niet kan doen. De fiets is flink stijver, elke trap is raak. Vaker fietsen, vaker op kop in de groep, een paar kilo afvallen en dan gaat het nog lekkerder wat uitnodigt tot nog vaker fietsen, nog vaker op kop en nog wat kilo's eraf.
Twee jaar geleden heb ik samen met een oud collega Intellifi opgericht. Hij woont echter in Ermelo en ik in Malden. Onder het motto "gedeelde smart is halve smart" staat ons kantoor ongeveer halverwege, in Veenendaal. Wat ik niet wist, is dat er elke dag flinke files zijn en dat ik daar niet gelukkig van word. Nou ja, eigenlijk wist ik dat wel, maar ik dacht dat het wel mee zou vallen met de ergernis.
Ik deed het daarom regelmatig op de racefiets: fiets in de auto, 's avonds terug naar huis fietsen en de volgende ochtend op de fiets weer naar het werk. Voor het donker in het najaar had ik prima verlichting aangeschaft, maar tegen winterkou, regen of sneeuw helpt zo'n lamp niet. Mijn broer was al jaren verstokt Quest rijder, dat moest ik ook maar eens proberen. Eerst heb ik het geprobeerd in zijn oude Mango. Daar bleek ik niet in te passen. Ik heb nog dagen met pijnlijk gebutste knieën rondgelopen. Pogingen om de fiets op te hogen (een 3 cm houten rand tussen onder- en bovenkap) waren niet echt succesvol. Toen maar op de gok een tweedehands Quest (26", glasvezel) gekocht, mocht het woon-werk fietsen niets zijn, kon ik 'm wel weer verkopen.
Het pakte goed uit. Wel moet ik nu heen en terug op dezelfde dag. Da's meteen 100 km. Ik probeer het twee keer per week te doen. In het weekend nog een ritje van ca 80 km met de fietsclub en dat brengt leuke maandtotalen met zich mee. Het spreekt voor zich dat mijn fietsconditie nu nog veel beter is geworden. Ik fiets nu - een paar maanden voordat ik 50 word - sneller dan pak 'm beet 15 jaar geleden,
Tja, en dan moet zo'n blog een naam hebben. Quest 210 zou kunnen, maar is wat saai. Ook een beetje stom als er daarna een andere fiets komt. Met dank aan een afstudeerder die ons bedrijf Intellifi (uitspraak "intellifai") consequent als "intellifie" uitsprak, was het maar een hele kleine stap naar Intellifiets. Uiteraard zit er een Intellifi product in de Intellifiets: een "chip" waarmee ik de fiets kan traceren mocht ik 'm uit het oog verliezen. Het schijnt immers mogelijk te zijn dat je zo'n groot geel gevaarte niet ziet aldus sommige weggebruikers. Ook het woord "vlaggetje" valt vaak in dezelfde zin.
Wat zit er nog in de pen: een stukje over onderhoud van de Quest en een proefrit in de DF XL met mijn zoon.

Groet, Reinier